Prawdziwa przyjaźń gdy:

* nie jest lękiem przed samotnością,
* jest umiłowaniem powołania,
* pragnieniem dobra drugiego,
* uczciwością,
* wolnością wewnętrzną,
* zaangażowaniem w drugiego,
* jest dobrowolnie wybrana,
* potrafi być uboga,
* brak jej sentymentalizmu,
* oparta jest na szacunku,
* brak jej namiętności,
* jest niewyłączna,
* jest wypróbowana,
* akceptuje a nie tylko toleruje,
* uzupełnia się wzajemnie,
* ufa,
* jest otwarta,
* jest szczera,
* gdy jest równowaga w zaangażowaniu.

20 x Msza.

Soyka Cud niepamięci

Błogosławieni = szczęśliwi.

Większość ludzi niejednokrotnie słyszało słowo "błogosławieni", wielu używa tego słowa może nawet do końca nie będąc świadomi, że oznacza ono SZCZĘŚLIWI! Tak szczęśliwi - i Jezus w kazaniu na górze podaje kto może być szczęśliwy. Kto?

• szczęśliwi ubodzy w duchu, nie człowiek który nic nie posiada, nie człowiek który rozdał wszystko i cierpi biedę, ale człowiek ubogi w duchu. Ubogi, czyli taki który wszystko ma u Boga, który kocha Boga ponad wszystko i jest świadom wielkiej Jego miłości i że we wszystkim co robi nie dorównuje miłości Boga i ciągle chce tę swoją miłość udoskonalać, i ciągle chce kochać coraz więcej, i ciągle chce spalać siebie dla Boga. Ten jest szczęśliwym.
• szczęśliwi, którzy się smucą, nie człowiek ponury chodzący ze spuszczoną głową, ale ten który umie zasmucić się nad własnym grzechem. Kierowca jadący za szybko samochodem potrąca niezauważonego rowerzystę, wyskakuje z samochodu i krzyczy: O Boże co ja zrobiłem!!! Właśnie tak, jeśli upadnę, jeśli zgrzeszę i zrobię coś co odwraca mnie od Boga, czy umiem wtedy zawołać: O Boże co ja zrobiłem!?, czy umiem zasmucić się nad własnym grzechem? O Boże, co ja zrobiłem?, skłamałem!!, co ja najlepszego zrobiłem? Jeśli będę umiał zapłakać nad swoim grzechem będę szczęśliwy.
• szczęśliwi cisi, tyle wokoło nas harmidru, rano budzi mnie radio-budzik i od pierwszych chwil muzyka i wiadomości, potem praca ciągłe gadanie, wrzask, wsiadam do samochodu i tu muzyka, radio; wieczorem telewizja, wiadomości - a cisza? Jak trudno zachować ciszę, a przecież Bóg przychodzi w ciszy. Wtedy gdy słychać serce, słychać miłość a przecież Bóg jest miłością. Słysząc Boga w swoim sercu będę szczęśliwym.
• szczęśliwi, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, pożądać sprawiedliwości ale także tej dotyczącej samego siebie. Stanąć w prawdzie! Nie cieszyć się że udało mi się znowu coś zrobić co wcale nie jest dobre a wręcz jest grzechem a nikt się o tym nie dowiedział. Zło jest złem i złem pozostanie. A czy czasem nie sprawia mi radości to że ze znajomymi razem... a przecież wiem że jest to złe i jeszcze dałem zły przykład, a może usprawiedliwiam się: bo wszyscy tak robią, albo że inni robią jeszcze gorzej?
• szczęśliwi miłosierni, a gdyby tak podzielić się miłością?, powiedzieć komuś miłe słowo, docenić czyjś trud. jak to było?: miłość wtedy się mnoży gdy się ją dzieli, tak?....
• szczęśliwi czystego serca, to nie slogan, a gdyby to była koszula? Chodziłbyś w poplamionej koszuli, z brudnym kołnierzykiem w koszuli tak brudnej i to jeszcze wyjętej z kosza na pranie poszedłbyś na ważne spotkanie? ubrałbyś ją? A z sercem to co?, co innego?, można chodzić z grzechem tygodniami, miesiącami a może latami i dziwić się że jakoś to szczęście mnie omija, że jakoś nie umiem doznać takiego wewnętrznego spokoju.
• szczęśliwi, którzy wprowadzają pokój, przecież zdarzy się zrobić coś złego, powiedzieć coś nie tak jak się zamierzało i czy to jest od razu powód do kłótni, a może by tak tylko spokojnie porozmawiać, zapytać dlaczego tak postąpiłeś, dlaczego to powiedziałeś. Pokój mój daję wam, nie tak jak daje świat - powiedział do nas Pan.
• szczęśliwi, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości. umiesz z czegoś zrezygnować dla kogoś, umiesz zrobić coś wbrew sobie, własnym zachciankom po to by innym zrobić radość? Nie tyle własne szczęście co uszczęśliwiać innych, gdy to osiągniesz będziesz szczęśliwym.

Czy nie o takim szczęściu mówi Jezus?, Bóg? On chyba wie jak człowiek może być szczęśliwy - uwierzysz MU?

Nadzieja